Bir yýlan gördüm sur’da, çatal dilinde zehir.
Gizliyor kendisini, bir paçavra altýnda.
Kusuyor her fýrsatta, düþmandan almýþ mehir.
Geziyor kapý kapý, bir kadavra altýnda.
Sur’da yürüyen yýlan, kime meydan okuyor.
Haline bakmadanda, siperde saklý durur.
Her önüne geleni, zehirleyip sokuyor.
Sevdiðini görünce, kucaðýna oturur.
Dikkat ediniz dostlar, sað gösterip sol vurur.
Muallakta kalaný, þaþýrtýp seçmek için.
Bir Türk ileri gitse, öfkesinden kudurur.
Sinsi sinsi takipte, ataða geçmek için.
Yeterki bir açýk ver, hemen zehrini kusar.
Erdemlikten yana hiç, zerre nasip almamýþ.
Cümle alem hak verse, o oturup hep susar.
Ýnsanlýktan yana hiç, meziyeti kalmamýþ.
Yüzünü gizleyerek, mertlikten bahseder hep.
Bir gün olsun bir merdin, yanýnda hiç görmedim.
Belliki almýþ dersi, çok kývrak danseder hep.
Tam kafaya takýpta, daha izin sürmedim.
Benim iþim iz sürmek, eskiden olduðu gibi.
Tüm maskeler erir hep, önümde þapur þupur.
Ömrü biten çiçeðin, her saat solduðu gibi.
Dökülür yapraklarý, yerlere tapur tupur.
Derebey efsanesi, bitip tükenmek bilmez.
Allah’ýn bir lütfu bu, ona verilen sanat.
Kafaya koyduðunu, bir daha asla silmez.
Yeðane hakimdir O, O’ndadýr tüm saltanat.
Ali Dere (Derebey )
26/06/2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.