Sessizce ölüm gelsin bana
Güzel bir günün ardýndan
Çekilsem yalnýzlýða
Gömülsem karanlýða
Baksam son kez fotoðrafýna
Gözyaþlarým düþse
Damla damla dudaklarýna
Sessizce ölüm gelsin bana
Caným, kan kesilsin aniden
Doðduðum ayda
Ýlkbaharýn saklandýðý
O Sonbaharda
Sessizce gelsin ölüm bana
Aðaçlar yapraklarýnda
Hüzün taþýrken
Sararýp dökülürken
Bahçemdeki gül gibi
Solayým aniden
Ben hayattayken
Ölümüme razý olan sen
Yaþamak istemediðin
Baþýndan kovup, def(in) ettiðin ben
Ortadan
Kaybolsam aniden
Hiç duymasan
Hiç görmesen beni
Sadece bilsen seni sevdiðimi
Sessizce gelsin ölüm bana
Caným, kan kesilsin aniden
Sadece annem girsin yanýma
O buz gibi odaya
O yýkasýn
O yusun beni
Sadece o dokunsun bana
O sevsin
O öpsün
O koklasýn
O toplasýn saçlarýmý
Sadece o döksün üzerime gözyaþlarýný
Sadece annem dokunsun bana
Bembeyaz sarsýn kefenimi
Týpký gelinlik gibi
Yaðan yaðmurlarla
Aniden gelsin ölüm bana
Gökyüzü aðlasýn
Ýnsanlar aðlamasýn
Üzülmesin ardýmdan
Acýmasýnlar bana
Babam koysun elleriyle beni
Huzur içinde yatacaðým yere
Mezar taþýmda adým olmasýn
Kardeþlerim atsýn topraðý üzerime
Gözyaþlarýyla sulasýnlar beni
Pembe güllerimi diksinler üzerime
Anladým ki
Kýyamate kadar kaçmak niyetin
Kaçma ne olur
Artýk dur
bekle
yaþa
doya doya yaþa
Sessizce ölüm gelsin bana
Belki de ölümden sonra
istediðin
Beklediðin
Aþk gelip
seni bulur
Sosyal Medyada Paylaşın:
Lütfiye Çanacık Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.