KÖR ÇEŞME
Uyumuyordum ama içim geçmiþ dalmýþtým
Binmiþim ala taya kör çeþmeye varmýþtým
Sonra geldi aklýma yiyecek almamýþtým
Yarý yoldan dönerken gafletten uyanmýþtým
Ýþ iþten hiç geçmemiþ gibi görünüyordu
Neden kalbim çarpýyor küt kütte atýyordu
Olaný düþünürken bak güneþ doðuyordu
Yarý yoldan dönerken gafletten uyanmýþtým
Yanýmda azýk olsa yaylaya varacaktým
Çeþmenin baþýnada varýp oturacaktým
Nevalemi açarak tek tek baþlayacaktým
Kör çeþmeden dönerken gafletten uyanmýþtým
Nasýl oldu hiç bilmem birden çatýldý kaþým
Vücudum sa uyuþuk zonk zonk zokluyor baþým
Unutturdu her þeyi derin derin bakýþým
Kör çeþmeden dönerken gafletten uyanmýþtým
Bitti hayal umudum çok uzaklarda yurdum
Oturmuþum koltuða kendimi aðlar buldum
Açýlýnca maviþ göz gurbette garip kuldum
Kör çeþmeden dönerken gafletten uyanmýþtým
Hakký Kalabalýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.