Sen gidiyorsun ya Arkandan sözcük aðlýyor Bu yalnýz ve kimsesiz kente Cümleler yas tutuyor Ben ise darma duman oluyorum..
Sen gidiyorsun ya Kalabalýk içinde yalnýzlaþýyorum Her þey susuyor Bir mum gibi ben de tükeniyorum
Sen gidiyorsun ya Satýrlar yetmiyor seni anlatmaya Cümlelerim ise ; Serseri serseri dolaþýyor satýrlarda Ben ise boþluk týkýlýp kalýyorum
Sen gidiyorsun ya Herkes sana benziyor Her þey seni andýrýyor Þu yaralý kalbim ise Baþkalarýný sen sanmaktan harap oldu
Sen gidiyorsun ya Artýk bana kimse tatlý tatlý bakmayacak Beni kimse sevmeyecek…
Sen gidiyorsun ya Yaþayan bir ölüye dönüyorum Kimim kimsem kalmadý Kimse umrum da olmayacak artýk Her gün her Dakka ölmeyi bekleyen bir mahkum gibi olacaðým
Sen gidiyorsun Dünya bana zindan Þu gökyüzü ceza evini andýrýr Þu toprak yok mu Beni içine almamak için her yolu deniyor
Sen gidiyorsun ya Zaman tükenmek bilmiyor Her Dakka Her saniye Sanki bir asýr gibi geliyor bana
Sen gidiyorsun ya Gözlerine bakamayacaðým Seni sevdiðim fýsýldamayacaðým Sana bakamayacaðým
Ýþte sen gidiyorsun diye Her þey cehennemi andýrýyor Yokluðu ise Yalnýzlýðýmý körüklüyor Senin yokluðunu ise Hiçbir þeyle anlatamýyorum... Serhat
Sosyal Medyada Paylaşın:
serhat fidan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.