DÜN, BUGÜN MEMURLAR
Öðle arasýnda girdim odaya.
Güler yüzle buyur, dedi memur bey.
Þaþýrýp kalmýþtým hazýr edaya
Tatlý dille buyur, dedi memur bey.
Daha on yýl önce herkes korkardý.
Memurda dudaklar fena sarkardý.
Suçumuz olmadan kulak burkardý.
Medenice buyur, dedi memur bey.
Teþekkür edince baþý salladý.
Ýmza “Bir þey deðil” dedi, yolladý.
Rüþvet istemedi beni balladý.
Tebessümle buyur, dedi memur bey.
Daha evrimsizler nesli bitmemiþ.
Hizmet içi kurslar, henüz yetmemiþ.
Köy çocuðu deðil dana gütmemiþ.
Onlarý da duyur, dedi memur bey.
Eskiden göbekli memurlar vardý.
Suratlarý asýk, sanki duvardý.
Onlarca vatandaþ þaþkýn davardý.
Ben þaþýrdým buyur, dedi memur bey.
Beni bekletmedi yaptý iþimi.
Hayra çýkardýlar kötü düþümü.
Güler yüzle takip etti peþimi.
Ey Dursunî buyur, dedi memur bey.
Dursun Yeþil –2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.