Son zamanlarda kendimi tecrit ettim dört duvar arasýna
Uzaktan bir ses kulaðýma çalýndý ayný senin sesin!
Yine mi tutku, yine mi sadakatin pençesindesin yüreðim
Ayrýlýk zor bir þeydir böyle kabuslar gösteriyor,
Gaipten sesler duyuyorum,
Tebessümüm kendimedir..
Ýmbiklerden süzülür gözyaþlarým
Sen benden uzaklaþtýkça ben eskimiþ fotoðraflara bakýyorum
Sen sustukça ben avaz avaz suskunluðuna baðýrýyorum
Doðrusu insanlýk adýna üzülüyorum
Ýçimde taþkýn seller gidecek yön bulamýyor
Yine kendi deryasýnda çoðalýyor
Her fikri deniyorum
Unutmak yok olmak hiç tanýmamak gibi
Sonra neyin inadý, neyin intikamý diyorum.
Ýnsanýz biz hatalarýmýzda olur, affýmýz da,
Duygularým darmadaðýn gel topla..
Seni anýmsatan her yer bana cennet
Sular bir baþka akýyor kuþlar þevk ile ötüyor
Yeþilin bereketi topraðýn göðsünü kabartýyor
Leylaklarýn kokusu seni bana getiriyor
Bu sevdanýn tohumu benim yüreðinde ürüyor
Sevdiðim insafýn olsun
Ýntikamda yüreðin de, yaþlandý
Parçalanan yüreðim artýk ateþkes istiyor.
Barýþçýl bir sýzýnýn sahibiyim ne olur gör beni
Korkularýn titrettiði dudaðýmda güller açsýn
Yeri gelmiþken söyleyeyim,
Tebessümüm kendimedir kendime….
Özlem ÇETÝN/ MANÝSA
23.06.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.