dermaným sendin ayaz yemiþ gecelerime ateþ yanýnda unutulan çiçek misali kurumaya meyletmiþ duygular usanmadan geleceðin güne asmýþ kendini ocak kenarýna.
kapýnýn arkasýnda kalan hep benim güneþ vurmaz yüzüme uzun saçlarým kýsalýr güne baðýþlanan bu caným canýnýn yongasý tutuþsun el verde.
nasýl anlatýlýr sevda salkým saçak düþlerden sarkan bir kaç anýdýr bir ucu Kaf daðýnda benden yana olan henüz olgunlaþmadan düþer avucuma bir yavrunun yuvadan düþmesi gibidir çýðlýk çýðlýða.
ayrýlýk kara kuþak dolanýr belime dolanýr dilime tüm ’’ben’’ diyen asýlsýz savaþýn galibi yuvarlanýrýz meçhule ve ben çam aðacýnýn kozalaðý ne dýþtan kolay kýrýlýrým ne içten damak tadým.
Nasýl anlatsam bilmem.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.