Konuşmaya Hasret!
Elinde telefon, aðzýnda sakýz
Yürürken konuþur çaðdaþ oðlan, kýz!
Arada durarak etrafý kollar;
Az ilgi çektiyse, tükenmez yollar…
Meðer konuþmaya pek hasretmiþiz!
Düþünmek, konuþmak insana mahsus;
Mantýklý olsun da konuþ ya da sus!
Akýl, kýt olaný her zaman sollar;
Hal ü pür-melalle tükenmez yollar…
Meðer konuþmaya pek hasretmiþiz!
Doðarken aðlarýz, bu bir hakikat;
Coþmaya, koþmaya sen de çeþni kat!
Konuþamayanlar bazen afallar;
Ikýnýp sýkýnma, tükenmez yollar…
Meðer konuþmaya pek hasretmiþiz!
Var mýsýn, yok musun, sen onu söyle
Ki içte bir ukde kalmasýn öyle!
Her yerde her zaman çok konuþanlar
Mutlak yanýlýrlar, tükenmez yollar…
Meðer konuþmaya pek hasretmiþiz!
Megafon, mikrofon ille telefon
Ýle konuþunca olur süper fon!
Konuþmaya hayli âþýk olanlar
Özen göstersinler, tükenmez yollar…
Meðer konuþmaya pek hasretmiþiz!
23.06.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.