DUMANSIN MARPUCUMDA
Ey sevgili dur gelme, seni tene ilemem,
Zaten hep baþ ucumda, her daim döþümdesin.
Gitmiyorsun hiç benden, bu nasýl þey bilemem,
Bak iþte avucumda, ve her dönüþümdesin.
Ey sevgili bekleme, geliþimi umma hiç,
Benli hayaller kurup, gözlerini yumma hiç,
Sen sen ol ey sevgili, hasretime dumma hiç,
Sen zaten sorgucumda,uykumda, düþümdesin.
Ey sevgili ne olur, sakýn ilenme bana
Hiç gitmedim ben senden, Asuman’ým obana
Sensiz gaybana bana, gece,gündüz gaybana
Dilimde, marpucumda, ve her öpüþümdesin.
Ey sevgili sen aþkýn,ekmeði,aþýndasýn,
Belki son veda için musalla taþýndasýn
Zaten eþ saydým seni,neyin telaþýndasýn
Dün yangýným sen idin,þimdi sönüþümdesin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.