Çok uzaklardan seyrettim gidiþini Çok uzaktý geri gelme ihtimalin Ellerin ve sesini hiç duymadýðým yüreðin Bir silüet gibi göz kapaklarýmda hayalin Ýnan hiç kabul etmedim hiçliðini Sofraya hep seninle oturdum Geldiðinde çekinme diye hep yalnýz durdum Bak iþte, bu senin þiirin Yani harfler kadar somut, Hisler kadar bellisin Ama ne zaman gözlerimi açsam Yine kaybolup gidersin Bir gece karanlýðýnde bekliyorsan Çoban yýldýzýndan bir þua al Bak tam yirmi üç yýl geçti Ya býrak biraz uyuyayým Ya ebedi yanýmda kal..
lk
Sosyal Medyada Paylaşın:
donjuan912 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.