babasızlığa

Kulaðýma ismimi fýsýldayan adam,

o günden sonra duyamadým sesini,

çýkmýyor sesin soluðun,

seneler geçti üstünden,

elini öpmeden,

topraðýný öpmek.

Yine bir babalar günü,

geçti gitti aldýrýþ etmeden,
Keþke...

Hangi keþke seni getirebilir ki?

Olsaydýn yanýmda adam,

baba deseydim.

Sarýlsaydým sana.

Öpseydim ellerini.

Yiðidim deseydin...

Herkes sana benzediðimi söylüyor.
Kaþým, gözüm, yüzüm.

Huylarým da benziyormuþ.

Öyle diyor annem.


Uzadýkça uzar yýllar,
gün gelir,
birgün ben de baba olurum,

ama sen gibi,
olmak istemem çocuklarýmý,

býrakmak istemem,
göçmek bu dünyadan,

ama kader,

belki hiç baba olmam kim bilir.

Yirmi yaþýndayým,

sensiz geçen yirmi yýl adam.

Kalbim hep buruk.

Kanatlarým sen taraf hep kýrýk,

babasýz günüm kutlu mu olmalý,
Yoksun iþte alýþtým,
yokluðuna, sensizliðe,

babasýzlýða.


Sosyal Medyada Paylaşın: