Sevdana İhanet Edersen, Öl Bir Zahmet

Bir ara sarýldý boynuma,
Utangaçtý kahve gözleri,
Oysa ben, o gözlere adamýþtým ömrümü.
Sonra geçtim karþýsýna,
Boynunu eðdi usulca,
Utangaç bir kýrlangýç gibi.

Hani bir düþ görürsün ya,
Uyandýðýn zaman anlarsýn
Yalan olduðunu.
Ýþte ben de o haldeyim þimdi.
Sanki, sen yaným da deðilmiþsin,
Bana sarýlan sen deðilmiþ,
Ellerimi tutan,
Benimle konuþan sen deðilmiþsin gibiyim.

Ve bazý geceler,
Sokak köpeklerine yarenlik yapýyorum.
Yýldýzlar yok gök yüzünde,
Rahmini deþercesine bulutlar,
Postallarýyla bardaktan boþalýrcasýna,
Þehri talan ediyordu,
Ve yasaklanmýþým,
Kendi kendime.
Üstüm baþým sen’sizlik.

Sonra bir eþikte kalmýþsýn,
Ne içeriye adým atabiliyorsun,
Ne de çekip gidebiliyorsun.
Bir ben susmuþ gibiyim Sanki,
Kalbimdeki hançerle.

Sonra çýrýlçýplak sýn,
Bu hayatta.
Yetimsin,
Kansersin,
Çaren yok,
bu ben deðilim diyorsun,
Ben yokum bu hayatta.

Þimdi hangi yaþamaktan bahsedeyim size,
Hangi yaranýn kapandýðýndan,
Hangi nefessizlikten,
Hangi gülen yüzümden,
Ve hangi dilimin sustuðundan,
Bu kahpe hayatý nasýl güzel anlatayým size.
Nasýl kendimi inandýrayým,
Bu hayatýn güzelliðine.
Ve nasýl konuþayým,
Dilime vurulan kilitle.

Bu bir kahpe hayat mücadelesi,
Bir zerzeniþ,
Bir sessizlik,
Ah benim yaþayan kalbim,
Sevdana ihanet edersen, öl bir zahmet.

Ýbrahim Dalkýlýç
21/06/2015
22:50 izmir
Sosyal Medyada Paylaşın: