Bir çiçekçi kýza rastladým köþe baþýnda, Kenarý iþlemeli yazma vardý baþýnda. Elinde kýrmýzý güllerden bir demet, Kolunda rengarenk çiçeklerden sepet. “sevdiceðine” dedi gülerek. “Yok ki” dedim, boyun bükerek. Satamadýðýndan mý, yoksa bana mý, ? Üzüldü sanki bulutlandý yüzü; Ardýndan çok bilmiþ gibi, Bir süre beni süzdü. Sonra býrakýp kýrmýzý gülleri, Alýp, sepetteki tek sarý gülü, “Buyur abi” dedi, Güldü!...
Sosyal Medyada Paylaşın:
halisi ertürk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.