BABA

Baba bu gün öksüz kaldým
Bu gün babalar günü
Bedenim gurbette kaldý
Ruhum mezarýnýn baþýnda
Dilimde dua ile
Gözlerimden akan yaþ ile
Yokluðun acýnýn feryadýnda
Ölüm ölümü koklatý bana
Kahýr kederiçinde
Yalavardým ALLAHA
Baba bu günde sensiz kaldým
Gözlerimden yaþlar akýp dursada
Gurbet eller bana hüzün olsada
Gözlerim telefonda
Ellerim titrek
Belki torunlarýn arar diye
Belki beni hatýrlar sorarlar diye
Senin mezarýna geldiðim gibi
Sesleri deðer yüreðime
Bababa diye seslensinler bana
Yüreðimde senin acýn var iken
Birde evlat hasreti eklenir ken
Ne can dayanýyor nede taket
Ben bu gün öksüz kaldým baba
Ben bu gün sensiz ve evlatsýz kaldým baba
Yaram cüssemi çoktan aþtý
Nefes alýrken ölüm kollarýný açtý
Ayný diyarda nefessiz kaldým
Babalar gününde evlat hasretiyle yandým
Bablar gününde boynu bükük kaldým
Hayýrlý evlat olmaktan hiç þaþmadým
Verdiðin vasiyeti hiç aþmadým
Onurunla yaþar nefes alýrým þeref içinde
Bu gün evlatlarým vurdu beni
Bu gün evlatlarým unuttu beni
Baba...!





Sosyal Medyada Paylaşın: