Ben Yoksulum
Ben yoksul doðdum ve öyle öleceðim sanýrým.
Ne yapayým böyle doðdum,anamdan babamdan
Bu ne benim isteðim nede seçimim
Ne yapayým iþte dibine kadar ben yoksulum.
Babam bir inþaat iþçisi,annem hizmetçi idi
Yedi çocukla yaþarlardý damý akan bir gecekonduda
Babam kanserden öldü erken yaþta yoksulluk içinde
Babam ölünce annem bir daha dönmem diye terkettiði eve geri döndü çaresizce
Bizi sorma ablam kaçtý gitti sevdiði gence
Ben ise kaldým boyun eðdim kaderime
Kardeþlerim ise
Kýzlarýn dizleri yara bere içinde sürünerek gittikleri hayalleri peþinde
Oðlanlar ise biri yeni çýktý diðeri hala hapiste
Sanki güneþi parsellemiþler idi güneþ doðmadý kaderimize
Ne yapalým yoksulum iþte gücüm yetmedi hiç bir þeye
Kimseye kýzgýn deðilim yanlýþ anlamayýn bu yeni deðil ki
Dünya kurulduðundan beri bu böyle idi
Bu yüzden ne öykündüm nede sevdim zenginliði
Sanýlmasýn bunlarý yoksulum diye söylüyorum
Elbet bana da az da olsa zengin olma þansý tanýndý
Ama bencilceydi,sahteydi ve her þey bir yalana mahkum idi
Týpký yürekleri bedenleri gibi kir pas içindeydi
Sevemedim bu yüzden zenginliði çünkü ben yoksuldum
Bu yüzden alýþýðým sevilmemeye
Öyle bir kenara itilmeye
Sevenlerinde sahtece "cesaretin yok" deyip býrakýp gitmelerine
Alýþýðým ben, "seni kardeþim Levent gibi seviyorum"demelerine
Yoksulum ben öyle doðdum ve öylece öleceðim sanýrým
Týpký dedem gibi,týpký babam gibi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.