BABAMA ... (1924-1978)

Çorak topraklarýn þen insanýydýn ,
Akmanlarýn gýyýk Sadýktýn sen ,
Anacýðýmýn evde kuru kahyasý ,
Tilli gülsümün oðlu sadýk týn sen ...

Küçük yaþta babasýný kaybetmiþ ,
Ýki kardeþ ile hayata bakmýþ ,
Sesi ile kýzlarýn gönlünü yakmýþ ,
Aþýk veysele türkü demiþ sadýk týn sen ...

Askerliði erzurumda yapmýþtýn ,
Deli eyübün kerziðini kapmýþtýn ,
Öfkelenince kaþlarýný çatmýþtýn ,
Ýnsan kalbi kýrmayan sadýk týn sen ...

Deðirmenler hep senden sorulur oldu ,
Aðaçlar sayende meyve ile doldu ,
Abdal deðirmeni sayende ismini buldu ,
Deðirmencilerin Piri deðirmenci sadýk týn sen ...

Oturunca bacaklarý çatardýn ,
Oturamaz sýrt üstüne yatardýn ,
Birinci ile dumanýna bakardýn ,
Radyo ile keyfini bulan sadýk týn sen...

Beþ oðlun vardý bir de kýzýn ,
Söylerdin türkünü duyunca sazýn ,
Sinan öldüðünde dinmedi sýzýn ,
Ölüme dayanamayýp topraða giren sadýk týn sen...

Doya doya baba diyememiþtim ,
Fakirlikten yeni þey giyememiþtim ,
Erken gideceðini bilememiþtim ,
Çocuklarýný yetim koyan sadýk týn sen ...

Rüyasýnda gece veyseli gören ,
Unutmayýp hatrýný yanýnda bilen ,
Oðlunun ismine birde veysel diyen ,
Rüyama girmeyen babam sadýk sýn sen ...

Veysel AKMAN
20.06.2015
Sosyal Medyada Paylaşın: