KARA HEVES

parçalara bölünmüþ vitray gibi halim
her parçada ayrý bir renk,
her renkte ayrý bir hikaye..

uzaklara uçuþumdan önce,
hýzlanýp kalkýþým için bir düþüþ,
bir parça endiþesi çok önceden
hazýrlanmýþ iþte..

yollar aðaçlarla kaplýyken,
denizler sessizce köpürürken,
bir dava gönlümde koparken,
ne bir tarih var aklýmda
ne de bir trajedya..

kendi yazýmda boðulurken,
içtiðim su ýsýnýrken,
bekleyiþ artarken,
kalbim çoktan emekliye ayrýlmýþ.

bir banliyöde yaþarken,
sensizliði umarken,
yalnýzlýðým artarken,
içimde nukteler hala devam eder..

bir tepenin üzerine yerleþen
yeþil ve sarý yapraklý aðaçlar gibi,
belli uzaklýklarda gerçekliðe ruhum,
nasýl bir eðitimden geçmiþse kalbim..

bir taþ ocaðý misali,
düzlüklere alýþýk deðil halim,
volkanik kayalardan yükselen,
mýcýrýn toz ve dumanýna alýþmýþ ellerim,
kum taþý, mermer, kireç taþý,
içsel halimin dýþa vurumlarýdýr sadece..

bir ruh üflenir içime,
adýna kendim aþk desem de,
bir ruh ki içinde var yaþam,
aþýk olan bir ruh ki,
yaþatýr benliðimi serin tepelerde..

bir madenci gibi ararým onu,
öyle bir rol ki düzenlenmiþ hayatýma,
hem yumuþak hem de sessiz..

mücadelem de burada balþar iþte,
onsuz bir mücadele aman ne de iyi,
en güçlü olmak fikri çelmiþ aklýmý,
hem sert hem de gürültülü,
olsun bunlar olsun dostum,
dost düþmana her daim farklý görünsün,
ruhuma ilelebet senden devam etsin akýnlar,
onsuz bir yaþam ile mücadele eyleyeyim yine..
Sosyal Medyada Paylaşın: