Yok Aslında Bir Diyeceğim:

Dört yaným daðdý benim
Ve dört yanýmda deniz
Akýyordum aklýmýn akýndan
Kayboluyordu yüzümde düþleyenim

Bin asýr yürüyüp gökyüzünde,
Dudaklarýna varmýþtým sonra
Unutulmuþ kenarlarýnda dolaþýp
Islaklýðýyla serinlemiþtim

Maviydi dudaklarýn
Ilýk bir tufan gibiydi nefesin
Kelimelerin çatýsýydýn sanki bu halinle sen

Gençtim o zamanlar
Korkmuyordum oktan kýlýçtan mýzraktan
Kaným deli bir coþkunluktaydý,
Ve iþtahlýydým yaþamaya seni

Çelimsiz oðlanlarýn
Garip kehanetlerin
Gizemli duvarlarýn
Daha pek çok þeyin arasýndan
Çekip çýkarmýþtým seni
Saatin sarkacýndan
Su kemerlerinin karaltýsýndan
Aydan güneþten damýtmýþtým ikimizi

Bir gemi geldi sonra
Direklerinde yaldýzlý kumaþtan yelkenler
Güvertesinde bol parýltý
Ambarlarý sarhoþ eden içkilerle dolu
Kaptaný kör bir kemancý olan bu gemi
Baþýný döndürüvermiþti senin
Dudaklarýndan düþürüp adýmý,
Ýri adýmlar býraktýn üzerimde benim
Gitmek gibiydi iþte bu kez gidiþin
Yani varýþsýz,
Yani dönüþsüz

Daðlarýn sivri zirvelerine
Denize gökyüzüne
Yelkenleri yaldýzlý kumaþtan yapýlma gemiye
Ama en çok da sana
Birikmekteyim artýk
Biteviye bir kelebek ömrü kadar nazenin,
Boþluk kadar hiçcesine...
Sosyal Medyada Paylaşın: