ÇOCUKLUĞUMA DÖNSEM
þimdi çocukluðuma dönsem
tanýyamazsýn beni deðilmi ?
bu büyüdüðüm adam benmiyim diye
çocukluðundan utanarak mý
bakarsýn gözlerime
evet
biraz çabuk hýrpalandým hayatta
þaçlarýma düþen ak kahýrlar var þimdi
ve çocukluðumdaki masumiyetin yerine
gözlerime biraz hüzün biriktirdim
insanlarýn
bu kadar acýmasýz olduðunu
hiç düþünemiþtim
affet büyümeyi beceremedim iþte
yüzümdeki çizgilerimi merakmý ediyorsun
ahh be çocukluðum
senden sonraki hikayelerimin
satýr aralýklarý onlar
yoksa yaþadýklarýmý çokmu
belli ediyorlar
biraz soluklanýnca sende
anlatýrým hepsini birer birer merak etme
beyazlayan sakallarýmýda kaþýdýðýma bakma
sýkýntýdan ne yaptýðýmý bilmiyorum
böyle karþýna yara bere çýkmak istemezdim
sana geldim çocukluðum
þu koca bedene
yine verirmisin eskisi gibi uçurtmaný
bana gülmeden ayýplamadan
anlasana be
ben çocukluðumu çok özledim iþte
evet meðer insan büyüdükçe
azalýyormuþ gücü yavaþ yavaþ
büyümeyi adamdan saydýk
gün geçtikçe içimizde küçüldükçe
keþke tutsaydým elinden
dinleseymiþim seni
bak dönüp dolaþýp yine seni özledim
hadi son bir kez
ver þu misketlerinide doya doya
tadýný çýkayarým senin
tekrar bu kahrolasý hayata geri
dönmeden önce
yada þu aðacýn önünde
yum gözlerini saklanayým bir yerlerde
ve sakýn sobeleme ha
bulmasýnlar diye beni
Ayhan’ca Cümleler
AYHAN AKDENÝZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.