Önce seninle doðan günümden,
Sonra yaðan yaðmurdan vazgeçtim
Seninle dinlediðim müziklerden,
En çokta seni özlemekten vaz geçtim,
Vazgeçtim ne haldesin diye düþünmekten,
Her defasýnda ölüyormus gibi gitmelerinden,
Arkasýndan aðlayan gözlerimden,
Çoðalan dertlerimden
Kanayan yaralarýmdan vazgeçtim,
Uykusuz gecelerimden vazgeçtim,
Tek baþýma yaðmur altýnda
gözlerim yaþlarla,
Allah’ým onu bana baðýþla
diyen dualarýmdan vazgeçtim,
Akasya aðaçlarýnýn altýndan geçerken,
Bugün çiçek açmýþ mý açmamýþ mý,
Açtýysa onun için açmýstýr
iyidir demekten vazgeçtim,
Açmadýðýnda boynumun bükülmesinden vazgeçtim,
Baðýra baðýra her defasýnda
seni seviyorum dediðimde,
Senin buna kayýtsýz olmandan vazgeçtim,
Daha sayýlacak okadar þey var ki,
Meðer bütün hayatýmý sen almýþsýn ya,
Þimdi ben o hayatýn bana getirisinden vazgeçtim,
Vazgeçtim Kýsacasý Kendimden Vazgeçtim.
Nehir Meryem Alhan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.