Sana Şiir Borcum Var Hayat
Sana bir þiir borcum var hayat
Sen bana yaptýklarýnla alt üst ettin beni
Bense acýmasýz sözcüklere dökecektim
Sana olan öfkemi
Sessiz mistik yaðmurlarýn hiç eksik olmadýðý
Þimdilerde kapamayý da istediðim bir kentte
Açtým gözlerimi
O kentte delikanlý aðabeylerimiz vardý
Bizi her türlü dertten þerden
Korumayý kendisine hedef bilen aðabeylerimiz
Bense henüz çocuktum masumdum..
Senin gazabýnýn bu kadar þiddetli olduðunu
Bilmiyordum bilemiyordum..
Ya seni yaþamayý çok seviyordum
Ya da yaþarken seni o kadar korkuyordum
Daha küçük bir kýz çocuðuydum
Sana bir þiir borcum vardý biliyordum..
Henüz küçük bedenlerin bildiði o þirin þarkýlarý
Söyleyerek gidiyordum okula
Annem örüyordu saçlarýmý
Sonra yolculuyordu dualarla
Bu kentin bir büyüsü vardý sanki
Henüz minikken ben
Neler çekeceðimi senden
Anlatmaya çalýþýyordu adeta
Sevdalarým yarým kalacaktý
Çocukluðumu yaþayamadan
Anne diye bir ses olacaktý kulaklarýmda
Tarifsiz müthiþ bir ses
Ben henüz hiçbir þeyden habersiz
Seni yaþamayý devam edecektim
Nerden bilsin minik bedenim
Senin bana bu kadar zulûm edeceðini
Yaþýyordum iþte seni
Yaþýyordum ama sadece senin istediðini
Benim yaþantýmý dram konusu olan bir romana çevirdin
Bense küçük bir þiirle cevap verdim
Biraz ilerde gözlerimi ve yüreðimi kaptýracaktým birisine
Çok sevdiðimi sanacaktým
O kadar çok ki delicesine
Fakat bunun bana bahþettiðin bir oyun olduðunu
Göremedim görmezden geldim
Bana sunduðun kentteki delikanlý aðabeylerimiz
Ailem ve evladýmdan baþkasý deðildi
Bir zaman kendimi onlarla avuttum
Ama senin daha derinlere ineceðini
Devam edeceðini unuttum
Her sevincimi kursaðýmda býraktýn
Gözlerimi kuruttun
Gülmesini öðretmeden
yüzümü somurttun
Artýk büyüdüm gencecik bir haným oldum
Fakat sen durmuyordun duramýyordun
Her adýmýmda iki defa düþündürüyordun
Sorguluyordum sorguluyordum kendimi
Ne yapmýþ olabilirdim bilmiyordum
Ben hiç yalnýz kalmaya heves etmedim
Çünkü hep yalnýzlýða beni sen ittin
Dost edindiðimi sandým
Sonunda hançer yedim
Sevdiðini sandým yüreðimin
Oyunmuþ meðer bilemedim.
Göz yaþlarým durur diye bekledim
Onlar acý acý akmaya devam etti
Bir dur diyemedim
Elimde deðildi hiçbir þey
Sen veriyordun sen alýyordun
Nedense bir þans tanýmýyordun
Ya aklýmý yitirmemi bekliyordun
Ya da sana boyun eðmemi
Ama ikisi de olmayacaktý
Bunu sende biliyordun
Çocukken oyunlarla þarkýlarla
Çok güzel bir yaþantýyla büyüseydim
Þimdi sana boyun eðer ve direnemezdim..!
S.G.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Serkan GÜNDOĞDU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.