aþk ki, dudaklarýmda sonu olmayan ihtiraslý bir dans ve kavrulan çöl bedenimin her kuytusunda açan kan kýrmýzýsý bir güldür
aþk’sýn sen bazen ýlýk bir nehir olup içime akan bazen de haziran ayazý olup tenimi yakan
aþk’sýn suyunda ateþ beslediðim bu hayatta kýzýl bir günah ve damla damla içime akan içmeye doyamadýðým bir þarapsýn kadehimde
ve ben bu gecede her gece gibi içtikçe sarýldým sarýldýkça içtim titrek sýcak nefesini ve haykýrýþlarýný düþ bahçemin kuytu köþelerinde
ellerinde bir avuç güneþle gel seni üþüyorum tenimin sancýsýnda
oluk oluk kanarken sen bende ben gittiðin uzak diyarlardayým ve gittiðim hiçbir sürgün alýþamadý yokluðuna
gel artýk bütün renkleri geride býrakarak kýrmýzýnýn her tonuyla gel
çöz gecenin düðmelerini sapla hançerini göðün siyah tenine
haydi durma haykýr haykýr ki çýldýrsýn gökyüzü kanasýn bulutlar ve kýzýl saðanaklarda ýslansýn kuruyan tenlerimiz ve gün bize doðmadan biz güne doðalým en kýzýlýndan...
ilhanaþýcýaralýkikibinondört
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanaşıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.