Güneþi yere indirecek güçte sahibimiz ve haktýr dinimiz O aþkla amin der, her duamýzda yakarýr, yaþlý tövbemiz Sevgiliyi anmadýk mý kabul olacak diye, alemin sebebidir, Biz onun ümmetiyiz.
Ne yazýk ki, ayakta uykuyla ölenleriz, yýrtýlsýn kefenimiz Bin gözyaþý yetmedi, yetmez de bir deniz Ýhlaslý olsa, kabul olurdu her zikrimiz Alametlerin vakti deyip, sonrasý salih amel diyenleriz.
Kimdir nefse yük veren ? bunu bilemeyen aciz esirleriz Ne sözler veriyordu karun, en ibretli dersini alan dahi Firavun, secdede izletiyor Rabb’imiz Bitmek bilmedi, ocaktan çýkan fetva, yeni türeyen mülk .
Benimdir diyen alimleriz Býrak kendi kendini öven ikrayý, nerede zekâtýn, çýkmýyor Sesi, iman eden bilincimiz Dilendi gökdelenlere, hep kaldý alýnan emirlerimiz.
Kula kulluk var her sahnesinde ve izliyoruz, ancak Þairlikten dökülür, ince sitemlidir þiirimiz Doðru bir sözümüz yok ise, yer yarýlýr geçeriz hak edilen Yere, deriz ki !
Bunu hakettin, kor alev de yerimiz Keþke güzellik destesini okuyan yürekler, deseydi ki ! Bizde içindeyiz bilemedik var bir eksiðimiz Tamamlayýp döneceðiz günaha aff dilendik, yoktu bir Yardým elimiz
Ozaman gönülden söylerdik ! Ýþte kitaba harfiyen iman ettik, ayrýldýk dünyadan, sen þahit ol efendimiz.. ÞimalGüney!! ( HA )
Sosyal Medyada Paylaşın:
şimalgüney Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.