MUTLULUK ŞARKISI
Bir sabah bulutlar kadar hafif
Hissettim kendimi bilmem nedendir?
Ellerim üþümüyor artýk soðuktan
Gözlerim yaþarmýyor ayazdan
Mutluyum, umutluyum yarýnlardan
Dilimde sevda türküleri hafiften,
Bu gün bir baþka açýyor güller,
Bütün dünyayý kucaklamak istiyorum.
Gözlerimden mutluluk okunuyor,
Ömrüme ömürler katýldý nerden?
Aðlayan çocuklarý sevmiyorum çünki:
Gözleri kýzarýyor aðlarken,
Sümükler saçýlýyor burun deliklerinden,
Feryatlarý üzüyor anneleri,
Ben ise bedbaht oluyorum her an.
Bugün aðlamaklý þiirlere girmeyeceðim.
Söz verdim kendi kendime evet.
Niye sanki üzülür insanoðlu?
Þu üç beþ günlük dünya üstünde,
Cümle insanlar coþar, oynarken.
Akibetimiz elbet yok olmak bir gün.
Niceleri göçüp gittiler daha dün.
Yaþamak elbette çok güzel lakin,
Kýymetini bilmeli öylece belki.
Baþkalarý örnek olmasýn öyle.
Þükrü DOÐRUYOL Demirci
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.