Tebessümün o sarhoþ eden sýcaklýðýnda
ýsýtýrým kendimi..
Parýldayan göz bebeklerinde
seyrederim cemalimi
O uçuþan umut tohumlarýnýn
çiçek açtýðý yerde
yürürüm..
Derin derin, nefes alýrým
umudun ve tebessümün kokusunu
tenefüs ederek
içime çekmeye çalýþýrým..
Sonra zatýmý
yeþermiþ umut bahçesinin sonunda,
dipsiz ayyaþ karanlýða gark olmuþ
bir uçurumun baþýnda,
teslim olmuþ
bulurum..
Önce ince bir sýzý
keskince sýzlatýr ruhumu
saadete uzanan ellerimi
hoyratça savurur
rüzgar..
Bulutlarý seyre dalarým
unuturum herþeyi
ve sonra bu hayatýn
yani bu garip rüyanýn
o firkat günü
þeb-i arusu geldiðinde
herþeyin hatýrladýðýmdan ibaret olacaðý
aklýma gelir
Ve ben kendimi
bir garip hissederim …