Aşk beni; ben aşkı çoktan unuttum...
Bir namlunun ucuna kurþunu sürüp gittin!
Ýntihar kokan, karanlýk gecelerdeyim.
Vuruldum ama yinede direndim, ölmedim.
Üzülme benim için,
Her gece hasretinle kavruldum...
Sol yanýmdan aldýðým kör kurþundü sonum!
Aþk beni; ben aþký çoktan unuttum...
Mazý denen defteri karýþtýr, bir bak!
Kurþuni yaralarý sen bana býrak,
Sararým hayallerle, senden uzak.
Beni hiç düþünme, keyfine bak!
Ben alýþtým yanmalara,
Sen kendine iyi bak!
Gözyaþlarýn düþtüðünde avuçlarýna,
Ýstemem tek damlasý bile, benim için olmasýn.
Aþk beni; ben aþký çoktan unuttum...
Bilmiyorum! Bu kaçýncý kurþun yüreðimde kalan.
Üzerime çöken karanlýklarýndan kurtulamýyorum.
Biliyorum! Bu gidiþle,
Ömrüm hasretinle solacak,
Hasretin Ýnfazým,
Gurbetim mezarým olacak.
Ýstemem! Aðlama hiç benim için.
Aþk beni; ben aþký çoktan unuttum...
Sýrtýmdan vurur gece,
Yokluðun bir iþkence.
Son kurþun, son adresim.
Ýntihar kokan, karanlýk gecelerdeyim
Vuruldum hasretinle,
Aðlama benim için,
Aþk beni; ben aþký çoktan unuttum...
Yorum: SESSÝZ PERÝ
YARALI_34
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.