Anka kuþu deðilim, külüm döner talana Bir mum gibi içime yanmayý öðret bana Gözlerinin ferine, dilindeki yalana Ayrýlýktan kalana kanmayý öðret bana
Aþký aðýrdan satýp, saatte zembereðin Ýçinde akrep olup dönmeyi öðret bana Bir bakýþýn nârýyla yanýyorken yüreðin Damlayý yaðmur bilip sönmeyi öðret bana
Sadakati dilime besmele eylemiþken Her pencere önüne konmayý öðret bana Taþtan soðuk gönlünü lezâya eþ bilmiþken Sahranýn ortasýnda donmayý öðret bana
Müebbet esaretten umuyorken hazarý ’Ölüm’ü ’hayat’ diye sunmayý öðret bana Aþka geçit vermeyen o isyankâr nazarý Gururlu bir nedamet sanmayý öðret bana
Öðret ki; ýzdýrabým dinsin bu ayrýlýkta Umudu ekmek bilip gönlümü doyurayým Cefâdan sefâya dek öldüren aralýkta Nefesimin gücünü âleme duyurayým
Öðret ki; sen giderken daðýlmasýn onurum Yalvaran kelimeler ardýndan çaðlamasýn Bu yeni yetmelikle sana engel olurum Öðret ki; tüm umutlar aczime aðlamasýn
Betül Yüksel 16/06/2015
lezâ: Dumanýn olmadýðý katýksýz alev. Cehennemin bir adý... hazar: barýþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
bbetül Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.