İsimsiz
Ýçim acýdý sesini duyamayýnca
Yüzünü göremeyip, duvarlarýný aþamayýnca
Kollarýnda sabahLayanLara inat
Güneþinin en çok yaktýðý bir þahýs olarak
Bedenimin her yerinde kollarýndan ziyade
Kalbini hissediyorken
Ben senin gibi yaþýyorken
Bilemiyorum ne demeliydim
Hayatýmýn eksenine oturmuþken seni
Bir gün gel gelebildiye beklerken
ben beklerken, benim geliþlerimden kaçýþlarýnda
En çok bu dönemde tanýyýþlarým seni
Geceye inat sana uyuyuþlarým
Hayata inat sana uyanýþlarým varken
Ben bunca görmeye ümitlenirken
Beni en umutla dolu dönemimde kör eden sen
Sen ki artýk en büyük nefretim kýsmen
YalnýzLýðým oLmuþken
Geceleri kabuslarým olurken artýk
Kaldýrdým tüm çerçevelerden fotoðrafýný
Ýsmini sildim yazdýðým herþeyden
Gelmeni de istemiyorum artýk
Yakandan tutup dudaklarýndan öpeceðime inandýrmýþken kendimi
Olamayacýðýný bilmek gibi þimdi acý çekiþlerim
Gelme artýk neye yarar
Ben sana kadar gelmiþken
Görememiþken, gelmeni de istemiyorum artýk
Vazgeçtim dudaklarýndan
Duygu ARINKAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.