MAZİYİ ANIŞ

Dün akþam ben maziyi,bir kadehe doldurdum
Bütün geçmiþ yýllarýn,þerefine kaldýrdým
Acý,tatlý,hüzünlü,bin bir aný,hatýra
Buluþtular dün gece,bir tek kadeh þatapta
Yudumlarken geçmiþi,o bir kadeh þarapla
Gizli kalmýþ anýlar,belirdiler ard arda
Anýlar yudum yudum,tekrar içime aktý
Bazýlarý bulanýk,kimisi çok berraktý
Bir ara kadehimde,beliren nemli gözler
Bana yýllar öncesi,bir aþký hatýrlattý
Ruhumda o gözlerin,buruk bir izi vardý
Kalbimi çok derinden,gelen bir sýzý sardý
Boþalan her kadehle,yýllar önce küllenen
Baðrýmdaki o ateþ,yeniden alev aldý
Boþ kalan kadehimde,beliren mahzun gözler
Suskun bakýþlarýyla,çok þeyler söylediler
Gözümden süzülen yaþ,kadehime damladý
Belki o mahzun gözler,beni o an anladý
Ýçtiðim en son yudum,birden içimi yaktý
Bu benim gözyaþýmla,içtiðim ilk þaraptý
6 Mayýs 1994 Köln
Orhan Altýnbaþak


Sosyal Medyada Paylaşın: