Yalnızlık
Iþýk kadar delici ve korkusuzdum
dað baþý ýssýzlýðý ve karanlýðýna
Okyanusun þahidi albatroslar
Ýnsanoðlu kuþataný anlardý
akýp gittiðinde sular,
ömürden eksildiðinde yapraklar
Kapanýverince gözlerin, dudaklarýn
kesilince, soluðun, avazýn
ortasýnda kalakaldým,
kül rengi yalnýzlýðýn
Ödü kopan, suskun insanlara inat
bir kapýdan geçiyorum, gülümsemelerle,
tek baþýma gürültüsüz ve sessiz…
Her derdin çaresi…
alýp götüren de zaman
Ýsle yalnýzlýðý karalansýn
Tanrýyý sorgulamak mý!
Hani en çok sen dayanýrdýn!
Dayanýrdýn belki dayanmasýna da,
neden bunca insana paylaþtýrdýn
En fena yaný yaratýlmýþlýðýn,
iþte sorabileceðimiz tek soru:
Madem ölümü de yaratacaktýn
niye yarattýn yalnýzlýðý.
Metin Soydeveli
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.