ERİTTİN KAR GİBİ
Aðustos’ta öðle vakti Güneþ’sin,
Eritirsin bu canýmý kar gibi…
Ömür yasta gönül yakan ateþsin,
Pul olmuþum sevda gelmez zar gibi…
Halý yaptým yollarýna gözümü,
Sevda verdim kollarýna özümü,
Yaprak ettim dallarýna sözümü,
Sevdim seni bir sahici yâr gibi…
Ahu gözün ballý zambak dudaðýn,
Aklým aldý etti beni adaðýn,
Tutsaðýyým zehir dolu bardaðýn,
Aþk çölünde kaldým raysýz gar gibi…
Umut ektin yeþertmedin bir bahar,
Doðmadan gün gökyüzünde aþk buhar,
Sönmez artýk bu yürekte ateþ har,
Koca Dünya þimdi bana dar gibi…
Cantekin der; kar boranlý seneyim,
Deðirmenin un ettiði taneyim,
Deprem yemiþ viran olmuþ haneyim,
Sevda öldü bir mezarlýk var gibi…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.