Kirli bir yalnızlıktan geldim sen gül ekili düşlerde kaktüs olabilir misin diye sordu şiirler
akasyameral
Kirli bir yalnızlıktan geldim sen gül ekili düşlerde kaktüs olabilir misin diye sordu şiirler
Bir gece vakti geldim sen yoktun
Mavi hýrkalý çocuklar karþýladý beni
Ellerinde gecenin deliþmen mavisi
Ruhumun en ücra köþelerini boyayýp kaçtýlar
Týpký kapýmýn ziline basýp kaçan yaramaz çocuklar gibi
Maviyi sevdim siyaha emanet ettim
Sende þiir olmuþ bende ayrýlýk
Bende hayat sayfana düþtüm
Bu bir tuzak mýydý
Sonra yürek çeperine yazýldým oku bak
Ben gizemli bir yolcuyum þiirinde soluklandým
Binlerce giz ve kördüðüm olan hayatlarý ýskaladým
Az önce masum çocuklarýn tüm korkularýný aldým dedi barýþ kanatlý güvercinler
Ýliklerine kadar üþümüþ bahar nisan karýný býraktý
Ve tüm karanlýklar beyazýn saflýðýna büründü
Bak üþüyen kelimeler býraktým sýcacýk çocuk saflýðýna
Sahi mavi hýrkalý çocuk neden hala suskun
Yüreðimden dökülen kelimeler neden ürkütmüþ seni
Sonra sen gül ekili düþlerde kaktüs olabilir misin diye sordu þiirler
Ben bu rengi hep sevmiþimdir
Sen sormadan önce ben kulaðýna fýsýldayayým mý
Özgür düþlerin ve özgür çocuklarýn rengi olduðu için
Yüreðinden mavilikler hiç tükenmesin
Sen beni þiirinin duvarýndan silsende
Mavi hýrkalý çocuklar hep masum kalacak
Mahmudiye Düzkaya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.