şiirin kutsanmadığı kent

þiirin kutsanmadýðý
bir kentin koynunda
uyudum
dün gece.


bir baba
tuttu elimi
sýcacýk
içten
þiir gibi gülümsemesi
uyandým
yoktu elleri.



sonra
toprak kokulu bir ana
bir elinde tabak
yarýsý zerdali
yarýsý kiraz
bir eliyle
okþadý saçlarýmý
uyandým
yoktu...



hatmiler
pembe
mor
ve mersinler
ak çiçekte
ýtýrlar
bir tümseði anýn



birini renginden
birini kokusundan bildim
çok özlemiþim....



þiirin kutsanmadýðý
bir kentin koynunda
uyudum
dün gece.





14/06/2015
ödemiþ


Sosyal Medyada Paylaşın: