-Bak Geldi Ýþte Ayrýlýðýmýzýn Sarý Mevsimi, O Yedi Düveli Aðlatýran Hazan Yine Geldi.. Eylül/dü, Yaðmur Çisiliyordu Bulutlara Çarpa,Çarpa, Sokaklar Islak,Ýnsanlar Ip Islak,
O Gün Martýlar/da Terk Etmiþti Ýzmir’i Saat Kulesi Zaten Yanlýz, Konak Yine Kuru Kalabalýk Rüzgar Ýse Hafif Esiyordu Yüzüne Vura,Vura,
Sanki Hýnçýný Alýyordu Birazdan Ýmzalayaçaðýn Ölüm Fermaný Yüzünden.. Ýþte O/an Geldi, Bir Küfür Gibi Çýktý Dudaklarýndan, O/an Zaman Durdu Sanki, Hiç Birþey Duyulmuyurdu,
Dudaklarýn Bir Þeyler Deyip Duruyordu, Ama Ben Duymuyordum, Kalbimde Bir Sancý Ýçimi Yarar Gibi, Donup Kaldým Öylece,
Gözlerimde Ýki Damla Yaþ Yanaklarýmý Yara, Yara Aktý kaldýrým Taþlarýna, Kaç Zaman Oldu Sonra/dan Farkýna Vardým, Beni Terk Ettiðini, Ýþte Böyle Bir Gidiþti Senin Gidiþin, Hiç Alýþamadým Doðrusu,
Hala Varmýþ Gibi Hergün Seni Bekleyip Duruyorum O Beni Terk Ettiðin Masa’da.. Ve Ýzmir Hala Seni Aðlýyor, Sokaklar Ýse Hala Islak, Ha Ben/mi,
Ne Bileðim Ýzmir!e Sor Belki, Veya Yaðmur/a, En Ýyisi Sen Eylül/e Sor Beni, Eylül Tanýr Beni.. ÞimalGüney!! ( HA )
Sosyal Medyada Paylaşın:
şimalgüney Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.