49 MISRA
Yine hayali bir güvertenin ortasýnda baþ baþayýz senle
Varabileceðimiz bir zaman var karþýmýzda
Bir hayale yetiþmeye çalýþýyoruz
Mücevher dolu sandýklarla süslü kirpiklerinin uçlarýna dokunuyorsun
Dur yapma, açma sandýklarý, ellerim ne güne duruyor
Fakat kusura bakma incitirsem kirpiklerini, özür dileyemem
Ya bir koþu ay ýþýðý toplarým ya da iki mýsra yazarým, anlarsýn
Gözlerin mi doldu senin?
Dolduysa sevinirim, yazlarým kurak geçmeyecek
Zarifsin hem de çok zarif
Farkýnda mýsýn? Nedense bu akþam yine seviþtik senle
Ve ben bu akþam nedense yeniden hortladým
Zaten seni öpen adam on sene gençleþir
Zaten senin teninde kanatlanan kelebek kokularý var
Meðer ne güzellikler varmýþ omzunla boynun arasýnda
Bana sorarsan, sen diyebilirsin kendini kastederek bana
Ha sen ha ben
Öylesine ince düþünmeliyim ki seni,
Sen bana öyle derken saatler nehre dökmeli dakikalarýný
Ve seni kucaklayýp havaya atmalýyým o sýrada
Sen ise yanaklarý sýkýlasý bir kýz çocuðu olup
Kahkahayý basmalýsýn göðe doðru kucaðýmda
Eminim ki daha iyi besteler var ipek süslemeli kýlýfýnda
Banka oturup akþama kadar dinlediðin
Þarkýlarda neymiþ seninkilerin yanýnda
Üzüntüleri uzaða gömmüþ ellerinle yazýyorsun onlarý
Ben dinliyorum, sonra
Hesapsýz bir cinayete karýþmýþým gibi
Hapis ediyor beni sana bir hakim
Ve yanýndayým.
Bir hikaye bulmalýyým sana dair bu akþam
Bulmalýyým ve kazýmalýyým seni kireçli maðara duvarlarýna
Kurmasý kolay olmayan düþler gibi bir þeyler bulmalýyým
Mesela seni kapýp kaçmalýyým
Gökdelenlerin arasýndan bir serseri gibi
Yahut gül suyu damlatmalýyým þah damarýmdan saçlarýna
Ve sen her mýsram da aramalýsýn kendine dair bir þeyler.
Çýðlýklar arasýnda söylemelisin aþký kimsesizler dergahýnda.
Açýkçasý bir saçmalýk var bugünlerde
Bakýnca görünmeyen, görününce anlaþýlmayan sende
Her saliseye rest çeker gibi duran yanaklarýn.
Bir seneye yok olacakmýþ gibi yazdýklarýn.
Camdaki buðuda aramakta güzeldi seni fakat her sabah
“Edebiyat dostumuz, þiir kendimiz” mýsrasýný hatýrlatmalýsýn bana
Bende tekrar hatýrlatmalýyým þiir dünyasýna
Þiir gelinini.
Kasvete sabýr gösterircesine yuvarlanýp giderken kalemim masanýn üstünde
Kulaðýma bir fýsýltý dahi deðmeden ayaklanýyorsun birden
Curcuna çýkmadan anlýyorum neyse ki kabahatimi
Seviyorum seni. F.A
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.