Bugünüm dünün eksiði
dünüm birkaç sayfa þiir isterik bir seviþme
ve yarýným da böyle geçecek tarihe
Ýmla kurallarýna sýðýntý yalnýzlýðým
esrik þiirler armaðan ediyor bana
bu Yunus-i bir yalan
bir ben yok benden içeri…
Sesim kanýyor
ciðerime düþen her çýðlýk
parça tesirli dünlere öykünüyor
Mayýnlar döþüyorum sokaklarýma
gelip geçen düþlere inat
kurþunlar biriktiriyorum midemde
mavzer mavzer hüzünler þakaðýmda…
Öyle kadýnlar geçiyor ki
dört duvar kimsesizliðimin
iklimlerinden
Þiire baþlýyorum
seviþe baþlýyorum
Düþ eyliyorum
oðluma kýzýma oyuncaklar alýyorum
Öyle yenilgiler geliyor sonra
Gerçeðime düþüyorum Süleyman olup Mustafa’mý
Boð duruyorum …
Öyle kadýnlar geçiyor ki
kaldýrým taþlarý bahar bahçe
hiçbirin elleri deðmiyor þiirden geceye...
geçip gidiyoruz biz hepimiz
þiirsel bir kangrenin peþi sýra
yosma düþlerin
pezevenk aþklarýn izdüþümünde
Üçüncü sýnýf otel odalarýnda
ölüyor günahsýz lýðýmýz
ve günahkar tenlere yanýyoruz
baþka hikayelerde
Baþka hikayelerde büyüyor çocuklarýmýz
ilk aþkýmýz
ilk ayrýlýðýmýz
ilk ihanetimiz....
Kangren olmuþ bu þiir
elim kolum bacaðým aklým kalbim
keseceðim hepsini
Anatomi bilgisi
iyi bir þairmiþ diyecek doktorlar
otopsi raporuna
yüreði
bin parça yazacaklar...
S.Þ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.