Gözlerimi kapatýp uykuya dalmak, düþlerime girmen umudu ile. Süzülerek Yüzümün kývrýmlarýndan yeryüzüne düþerken gözyaþým. Seni anmak, tükenecek gibi deðil. Saatleri saymak umutsuzca, gün aþýrý gelmeni beklemek. güneþ doðarken izlemek seni. Gökyüzü ne kadar da güzel diyebilmek. Onca kedere raðmen. Seni yaþayabilmek ve seni görebilmek. Adýmlarýný saymak penceremin soðuk esen köþesinden. Tan vakti ellerine tutunabilmek. Umutlarým var, dilsiz bir insanýn aþkýný anlatmasý gibi biraz naif ve zor. Yaþamak zor, hissetmeden yüreðinde acýsýný gidiþin ne kadar anlamlý olabilir ki. Sevdana tutkun umutlarýna dost ve canýna can olmaya geldim ey sevgili.
Sosyal Medyada Paylaşın:
kalekze Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.