Sen bilmiyorsun
Belki bu yüzdendir hüznüm
Sen görmüyorsun
Belki bu yüzdendir ýzdýrabým
Göremeyeceðim kadar uzaklardan, izliyorum seni
Ama o sen, sen deðilsin
O gözler ve dýþarýya taþan derin mana
Daha da boðuluyorum, sessizliðimde
Bu özlemi artýk saklayamýyorum
Rüyalarýmda vedalaþýyoruz
Uzun uzun tebessüm ediyorsun
Ýþte o an içimi lanetli bir hüzün kaplýyor
Gönlüm sessiz ve acý bir ah çekerken
Yüreðim daðlanýyor
Ve gözlerim yakýcý bir hisle nemleniyor
Nedendir diye soramýyorum
Bu hikayenin öylesine inletici bir lisaný var ki
Ýnim inim inliyorum ama ne çare
Ýmkansýzlýðýnda yaþýyorum seni
Bana öyle derinden tebesüm ederken bile benim deðilsin
Belli ki bir veda için
Onca yýlýn hatrý için gelmiþsin
Peki ya ben nereye gidiyorum?
Ben bile bilmezken nereye gideceðimi
Sen beni nereye yolcu ediyorsun?
Bu edebi duruþun ve sarhoþ eden bakýþlarýnla
Kavuþtum sana meðerse bir ayrýlýk içinmiþ
Sensiz sana aþýk olduðumu biliyormuþsun ki
Beni senle vedalaþtýrýyorsun
Sessizce dururken karþýlýklý
Ayrýlýðýmýzýn bile bir mekaný yok
Hatýrladýðým tek þey var
O dibi olmayan gözlerin.
/ 12.10.2013 /
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.