ALIN TERİ

anne çýðlýðý yankýlandý
badanasýz duvarlarda
vakit gece ortasý
canýnýn caný derdindeydi babasý
koþtu daha hýzlý koþtu
karanlýk sokak boþtu
sonunda vardý
çekti çýngýrak ipini ebe evinin
soðuk bir rüzgar esiyordu sessiz
o bekliyordu garip ve çaresiz
az ýþýkta parlýyordu buharý çýkan nefesin
uykusu yarýya varmýþtý herkesin
yaþlý hatice ebe elinde torbasý
sordu “uzak mý evin”
“yok þurda hemencik” dedi babasý
vardýlar eve sonra dar odaya
ebe hatice döndü babaya
“sen dur girme odaya”
oh çekti baba sildi alýn terini

bir vaveyladýr koptu sorma be kardeþim
derken ardý ardýna “ýnga ýnga”sesleri
düþündü baba yavrum tamam ya eþim
ses bekledi tek bir ses eþinden
þükür o seste geldi ýngalarýn peþinden
derken ebe göründü kapýda
“gel gör bakalým”dedi heyecanlý babaya
tanrý vermiþti ay parçasý bir bebek
eþiyle göz göze geldi tuttu ellerini
þefkatle sildi alnýndaki terlerini

büyüdü yiðit bir delikanlý oldu bebek
anasý da babasý da
ona vermiþlerdi dünya kadar emek

genç adam ekmek parasýna soyundu
akciðer hastasý babasý
madenden emekli oldu
onun yerine iþe aldýlar onu
girdi kapkara ocak aðzýndan içeri
geçti kapkara dehlizleri
nasýr içinde kaldý elleri
ak anlýndan aktý alnýnýn terleri
hep çýrpýndý durdu onlarýn bedenleri
üç kuruþa doydular
birileri onlarý hep soydular

ter akmaya devam ediyor hep ak alýnlardan
hiç merhamet görmediler
göbekli kravatlý siyah takýmlý adamlardan
umut da yok politikacý þarlatanlardan

hakkýný ara yiðit kardeþim
hak verilmez alýnýr
haksýzlýða katlanýrsanýz kardeþim
hep böyle kalýnýr



Sosyal Medyada Paylaşın: