DÜŞTÜK GÜLÜM HAZANA

Küstün mü can o gül yüzün kara kýþ,
Yuva yapmýþ hüzün ela gözüne…
Bu ne öfke sevgi ile ör nakýþ,
Al sevdamý kar yap gönül közüne…

Bahar umduk düþtük gülüm hazana,
Atar cadý aþký kaynar kazana,
Her dem özen sevgi çizip yazana,
Kulak asma katran kalpli sözüne…

Söyle hangi uzun dilin anteni,
Zehir kustu derde saldý ak teni,
Solmuþ benzin geçmiþ sarý keteni,
Fesat çýyan ateþ salmýþ özüne…

Çok safsýn yâr çarpmýþ yalan rüzgârý,
Yaktý beni yüreðinin efkârý,
Þu gönlümün son limaný tek garý,
Gülücükler kondur artýk yüzüne…

Cantekin der; bu dargýnlýk eziyet,
Aþka hançer kar boranlý vaziyet,
Her zorluða göðüs germek meziyet,
Mor menekþe ek yâr gönül düzüne…

Sosyal Medyada Paylaşın: