Bahar müjdesinden gözleri mahrur,
Efkârý tez eden Gül baðýn durur.
Silinmez gönülde sürmekte sürur.
Hemi ebrarýnla hemhâl olmuþum.
Gördüðüm veçhinle ruhum yanarak,
Ömrü sefa ile ismin anarak,
Günün harmanýyla aksin kanarak,
Demi ebrarýnla demhâl olmuþum.
Zemheri nazýyla sevda görsem de,
Ýkrarý ezelle devran bürsem de,
Goncayý gül eden vaktin sürsem de,
Cemi ebrarýnla cemhâl olmuþum.
Þahin HANELÇÝ
12.06.2015
BEÞÝKTAÞ/ÝSTANBUL