Sýradan biri, Bir cenazeyle ayný yatakta uyanmaya Her gece Ne kadar tahammül edebilirdiki zaten...
Ben kendimden saklayarak umut ediyorum evet Heveslensin istemiyorum aslýnda içimdeki yaþamaklý þeyler. Gelmeyeceðini biliyorum Bunun benden ziyade farkýnda olacak kimse yok sanýyorum. Sevmiyor beni sevmeyecek Ne yaparsam yapayým Olmayacak...
Sýradan cümleler kurmak bile beni ne kadar kahrediyor Inan bana izah etmeme imkan yok Ama içimdeki her neyseyi alsýn diye Kurtarsýn beni diye bu azaptan Geceleri hep pencereler açýk uyuyorum Bir umut iþte Sonsuz sessizlik içinde Güzel masallar dinliyorum Uyuyana deðin
Farkýndayým herþeyin Bir cenazeyi uyandýrmaya Her sabah Her sabah Ne kadar tahammül edilebilir ki...
Kaybedeceðimi biliyorum Yine de oynayacaðým Varlýðýmýn tamamýna Yokluðuma Herseye ama herþeye mal olsa bile...
Daha fazla canýmý yakamayacaktýr Günün her dakikasý, her saniyesi bir cenazeyle yaþamaktan Hayat bu ! Dedim ben daha evvel Bile bile lades benimkisi Kaybetmeye benim kadar meraklýsý yoktur eminim.
Derin ýzdýraplar içerisindeyim Manasýz herþey...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bykush Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.