bir zamanlar ne çok þarký söyler ne çok damarýna basardým melodilerin kýrýk gamzelerimden sýzan kahkahalar susardý dilimin ucunda ben sus(a)mazdým
en olmadýk yerde o ince çizgide kýrýlýrdý kadýn yanýmýn aynasý kalýbýndan düþen harflere sarýlan þiir kanar kelimeler aðzýma sýðmazdý
kýyýya uzanmýþ sandalýn voltasýna takýlan kum tanesine benziyordu gerçek tenha çok zor
þimdiki aklým olsaydý adýmlarýma kol kanat gerer gölgelerimi ayrý ayrý giydirirdim
her gün yeni bir ýslýðýn dudaðýna düþen nemden çalardým güneþi ve sýcaðýna doyan aþktan alýrdým payýma düþeni
dün masasý kalkmýþ bir sohbetin acý yaný ile tutunmaya çalýþýrken yüzüme bugün eskimiþ bakýþlarýný soymak kalýyor ellerime yollarý bozulmuþ geliþlerden yataklarý daðýtýlmýþ gidiþlere kadar olan her þey en baþtan yazýlacak kadere
gel yakama iðne ol sen ömrüm kokunla nefes varlýðýnla beden olayým hayata !
12/06/2015 09;05 eMÝNeYZAMAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
eMİNeYZAMAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.