Uyanık
Kendini herkesten açýkgöz sanýr,
Zanneder ki sade odur uyanýk!
Oysa herkes onu çok iyi tanýr,
Boyun da kalmýþtýr bodur uyanýk!
Ne yapsan, neylesen, kimse kanmýyor,
Adýný dostlarýn iyi anmýyor,
Sözde ýþýðýn çok, fakat yanmýyor,
Çevrende durumun budur uyanýk!
Bir saða bir sola sapar durursun,
Marifeti hep kendinde görürsün,
Bir nalýna bir mýhýna vurursun,
Söyle bana, derdin nedir uyanýk!
Çit dediðin, keçiyse olurdu sürün,
Bilmedin haddini, nerdedir yerin,
Düþünmedin acep ne olur yarýn,
Koltuðu zanneder, sedir; uyanýk!
Dertli, bu durumu öyle çok gördü,
Önce sorularý kendine sordu,
Yaþadýklarýný iyiye yordu,
Hilali zanneder bedir, uyanýk!
ERDEMLÝ-11 Haziran 2015 Perþembe
Cafer AKSAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.