Ağulu Aş!

Ýçimizi açýp da saçtýklarý nefretti
Aðýzlardan dökülen kelam deðil ifritti

Dilime kýran düþtü ne konuþtu ne sustu
Kimi zaman hýçkýrdý kimi zamansa pustu
Rüya olsaydý keþke rüya deðil kâbustu
Umutla beklenirken bitecek diye zulmet!
Baðlarýmýz kesildi körüklenip husumet

Kelamýn bel kemiði orta yerden kýrýldý
Belki de binler kere tam kalbinden vuruldu
Ardan sýyrýlan kelam köþelere kuruldu!
Hayâ; hayâ olalý utanmadý bu kadar
Haddi aþan cümleler dillerde katar katar

Bacadan huzur deðil zehirdi sanki tüten
Ekilen tohumlardan baðda dikendi biten
Asýrlýk kardeþliði besbelli ki tüketen!
Uyuþturup bedeni zihni edince ayyaþ
Sofrada þerbet diye sunuldu aðulu aþ

Düþtüðümüz þu durum gitmiyor mu aðrýna?
Ne þehitler vermiþiz biz bu vatan uðruna
Basmaya utanýrým þu topraðýn baðrýna
Kurulan tezgâhlarý göremiyorsa gözün
Dönüp bak içeriye ne durumdadýr özün

Baðýmlý mý olmuþtuk baðýmsýzlýk adýna
Yoksa bel baðlamazdýk aðyarýn miadýna


Sosyal Medyada Paylaşın: