Þehrimin en ücra köþesi geldi Oturdu gönlümün en ücra köþesine. Bacaðiný çeldi Ve her zaman benim yaptýðýmý o yaptý. Beni seyretti, Içimdeki yangýna bir tas su dökmeden Beni en uzaktan izledi. Içimdeki kavgayi ayýrmadan Beni en uzaktan izledi. Ve kulaklýðýný takti Kendi iç sesini dinledi, Kalktý gönlümden, Yürüdü, Ayak sesleri bozdu sessizliði. Sonra anlamadiðim bir anda gözden kayboldu. Kendi yangýnýmla, Kendi kavgamla Kendi çaresizliðimle baþbaþa býraktý. Aferin þehrim; Bu da bana iyi bir ders oldu.
Sosyal Medyada Paylaşın:
pijigettooop Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.