EZELDEN EBEDE
EZELDEN EBEDE
Ezelden ebede var sözlülüðe
Seni sevmelere kurarým beni
Oklarý batýyor aç gözlülüðe
Bu haller nedendir sorarým seni
Çaðlar boyu hüzün görmüþ gibiyim
Kör kuyularýn da sonsuz dibiyim
Su tutmaz kablarda suda debiyim
Ritimsiz kalbime sorarým seni.
Akþam olur resmin karþýmda durur-
Canlý gibi þafkýn yüzlere vurur
Damarlarda kanlar haþin kudurur
Dinmeyen kanýma sorarým seni.
Kimllksiz yaþanmaz, kaybolmþ künye
Dirençsiz duruyor yorðun da bünye
Yörüngesi dýþý dönüyor dünya,
Plazmasýz kana sorarým seni.
Ezelden gelerek susar bensizlik
Hicrana sarýlan durgun sessizlik
Parelele uymaz arsýz denksizlik
Aykýrý kanana sorarým seni.
ÝSMAÝLOÐLU da bakar mevlaya
Güvenilmez ahý olan sevdaya
Varýný güvenir þanlý orduya
Sendeki sevdaya sorarým sen.
---- 27.11.1968 – Adana.
Ýsmailoðlu Mustafa YILMAZ – Ýstanbul.
...............................................................
Sosyal Medyada Paylaşın:
İsmailoğlu Mustafa YILMAZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.