dünden bugüne(değiştim)..

dün sana bir þiir yazdým..
içimdeki sýzýný atarak
ve yeryüzünden çýkarak
hiç yaþamadýðým anlarýn
hayalini satýrlarýma kurdum
düþlerimin yapayalnýz
ve düþüþlerimin o zamansýz
çýðlýklarýnda seni bularak
her telafisi olmayanýn
gökten inerken o damlanýn
sana kavuþacaðýný bilerek
ve ýslanmayacaðýný düþünerek
sana çizdiðim resmin üzerine
koskocaman bir de þiir ekledim
sýrýlsýklamlar ýslanmaz derdin
oysa bir kalbim kupkuru þimdi
alacaklý gibi hislerim
seni arzuluyor bir tek ellerim
ben ömür býyu seni bekledim
ama hiç geleceðini düþünmeden
ama hiç gelmeyeceðini bilerek
dün sana bir þiir yazdým..
hani o zamansýz zamanlarda
hani o sessiz çýðlýklarda
kadýnlarýn kýzlýk zamanlarýnda
susuz yaz akþamlarýnda
ve henüz doðmamýþ bebeklerin
allaha söz verdikleri gecede
seveceðime ve hep seveceðime
ve hatta hiç nefret etmeyeceðime
yalan söylenen o ilk sözle
ardý arkasý kesilmeyen o anlarda
bir doðrum bile olmamýþtý daha
iþte o an hangi mevsim bilmem
kapýmý çalan senin hayaline
oturdum, doyasýya yazdým öylece
bir satýr atlamadan ve eklemeden
bir koku daha zerre duymadan
senin kokuna sarýlýp da orada
öldüm, canlandým defalarca
azraile karýþtým ve hatta aylarca
oturdum en güzel meleklerin karþýsýna
içtim, ve hatta bazýlarýyla
seni düþünerek o sapsarý biralarda
üzerine damlattýðým sigarayla
sarhoþ olmaya da baþladýkça
ayýlmak geldi sonunda aklýma
dün sana bir þiir yazdým..
çocuklarýn henüz ergen döneminde
birini sevmeye baþlamadan önce
o tek kiþilik yalnýzlýklarýna
oysa biz iki ikiþiydik amma
ben hala yalnýzdým senin yanýnda
iki kiþilik yalnýzlýk daha zormuþ
tek kiþilik yalnýzlýðýma hitaben
yazdým olabildiðine yeniden
kurduðum eski düþlerimi özlerken
yeni bir tane daha kalmamýþ meðer
seni öyle çok çizmiþim ki kafamda
kalbimde yer kalmamaýþ meðer
öyle özlenen iþte o akþamlarda
içtim, ve hatta yaktým bir sigara
çýktým en yüce zaatlarýn karþýsýna
anlat dedim, son zamanlarým adeta
cevap veren olduysa da
ben duyamazdým zaten galiba
zira bu sarhoþluk geçiciydi ama
dün sana bir þiir yazdým..
okudum yüksek sesle defalarca
her uçak iniþinde hava alanýna
denizlerin bir de mavideki gemilerinin
ve o iðrenç sren sesleri arasýnda
bazý satýrlarda seni bile unutarak
oysa unuttuðuma da aðlayarak
seni içtim o sapsarý soðuk biralarda
seni soludum o ölümcül sigaralarda
uyanmak olmasa dedim kendime
oysa bak uyandým bu sabah yine
bugün sana bir þiir yazýcam..
içinde gül kokularý ve tövbeler
içimde affet diye yalvaran yakarýþlar
sesimde hüzün alnýmda dik bakýþlar
seni çizdiðim çýplak kadýnlardan uzak
ve her birini de yarýp yýrtarak
sana kavuþmak ümidiyle bir günlüðüne
seni tanrýdan dileyeceðim yine
yaþamak adýna, tutunmak adýna
ama biliyorum gelmeyeceksin yine
gelmesen de yazacaðým son satýrýna
bu gün de yarýn da yazacaðým
sen okumasan da, bilmesen de
ve hatta allaha söz vermeyip
dünyaya kaçak gelsen de..

Sosyal Medyada Paylaşın: