Bülbül ile gülün aþký Asýrlardýr konu olmuþ Masallara, þiirlere… Ýnanýn bu büyük aþk Çok güzel yakýþmýþ ikisine. Ne var ki; son zamanlarda Aþk þarkýlarýný söylemez olmuþ bülbül O güzel sesi ile. Herkes þaþýp kalmýþ bu iþe. Nereden bilsinler ki; Gül, acýmasýzca Dikenlerini batýrmýþ bülbüle. Bülbülün kalbi kýrýlmýþ, Hüznünü hapsetmiþ yüreðine. Aþkýndan biçare bülbül Uzaktan uzaða sitemkar þarkýlar söylemiþ, Gül duysun da, Kendinden af dilesin diye. Mis kokulu, narin gül Naz üstüne naz etmiþ. Avutmuþ kendini günlerce Güzelliði ve kokusu ile. Bir hayli zaman geçmiþ Duyulmaz olmuþ bülbülün Sitemkar, hüzünlü sesi. Gül; Merak etmiþ etmesine de… Nasýl olsa döner diye Gününü gün etmiþ yine. Rüzgar, haber uçurmuþ güle Bülbül aþkýndan öldü diye. Tarifsiz acýlar sarmalamýþ gülün yüreðini Gözyaþý dökmüþ gündüz, gece. Solup gitmiþ güzelliði, Kurumuþ günden güne. Vasiyet etmiþ rüzgarlara Kuruyan yapraklarýmý Bülbülün üzerine serin diye. Piþmanlýkla kapamýþ gözlerini yeryüzüne. E. YAVUZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Emine Yavuz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.