Namlunun ucundayken... o firsat elime düþmüþken... aff ettiklerim oldu Benim...! Mesafeler degip umursamadým bu kadar Hasreti... bir gün biter sandým...! Hayatý, tüm kainatý takmadan yaþadým...çünkü bu hayat Benim dedim! 2-ci kez sunulmayacak dedim de öyle yaþadým... Yalnýþým yok demiyorum ...Benimde hatam büyük... O ilkinde aff ettiklerimi ...ikinci kez affetmeyecektim!!! 1 kez þans tanýdýklarýma 2-ci þansý altýn tepsiyle sunmamalýydým...! Aciz kadýn degilim ...tek zayýf yönüm Nefret edemedigimdir! Çakýl taþýyla dolu yolu, Cennet gibi görüpte hayatýmý mahv ettim!!! Ben çocuk deðiliim ama halada büyümedim...!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gulin Aliyeva Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.